Henryk Rostworowski (1912 – 1984), polski pisarz, tłumacz, publicysta, aktor, konferansjer, autor i wykonawca piosenek.
Ukończył Institut Commercial w Grenoble i Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Rozpoczętą praktykę prawniczą przerwała wojna. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku. Jeniec oflagów hitlerowskich w Weilburgu (IX e) i Woldenbergu (II c) – gdzie wydał systemem powielaczowym tomik wierszy “Kamieniołomy”. Razem z K. Rudzkim, A. Nowickim, J. Landym i J. Michałowskim organizator tzw. podwieczorków sobotnich w oflagu. Współtwórca, autor, aktor i kierownik literacki teatru obozowego. W tym okresie napisał pierwsze teksty piosenek oraz komedie: “Nic nie rozumiem” (z K. Wnorowskim), “Jajko Kolumba” (z A. Nowickim, D. Flukowskim i L. Natansonem z muzyką S. Gajdeczki), widowisko kukiełkowe “Bal na Szklanej Górze” i jasełka “Wigilia żołnierska”.
Po wyzwoleniu autor licznych widowisk teatralnych, przekładów sztuk teatralnych, m.in.”Ondyna” H. Giradoux, “Hernani” V. Hugo, “14 lipca” R. Rollanda i in.; tekstów ballad i piosenek. Od maja 1945 w Teatrze Domu Żołnierza jako konferansjer i piosenkarz. W lipcu 1945 debiutował w rozgłośni łódzkiej Polskiego Radia w stałej audycji “Mozaiki Łódzkie”. Od jesieni 1948 w Polskim Radiu Warszawa. I odtąd do 1950 r. stale występował na antenie radiowej jako piosenkarz i autor. Nagrał w tym czasie w Zakładzie Nagrań Dźwiękowych “Muza” ok. 30 płyt. W nagraniach towarzyszył mu przeważnie Zespół Instrumentalny Mieczysława Janicza. Od 1950 poświęcił się pracy pisarskiej i tłumaczeniom, głównie literatury francuskiej i rosyjskiej, sporadycznie występując jako piosenkarz, m.in. w “Kabarecie Literackim” w Warszawie. Autor licznych przekładów na język polski tekstów światowych i europejskich przebojów. Pisał także piosenki do filmów rysunkowych, jak “Lis i bocian” (muz. F. Leszczyńskiej). Wydał śpiewnik “Chansons de Pologne” z piosenkami polskimi tłumaczonymi na język francuski. Jako autor współpracował przeważnie z kompozytorką Franciszką Leszczyńską.