Mistral Gabriela, właściwie Lucila Godoy y Alcayaga (1889-1957), chilijska pisarka. Nagroda Nobla 1945. Od 1923 profesor uniwersytetu w Santiago de Chile. 1927-1930 w służbie dyplomatycznej.

Zbiory wierszy: Desolación (1922), Ternura (1924, wydanie rozszerzone 1945), Tala (1938), Lagar (1954), poruszają problemy społeczne, zwłaszcza dotyczące losu dziecka, łamania praw Indian, życia ludzi biednych i poniżonych. Poezja sugestywna, emocjonalna, pełna wyobraźni, a zarazem prosta w formie. Także eseje, poematy prozą, pisma pedagogiczne.