Brzostowska Janina (1897-1986), poetka i prozaik. Studiowała polonistykę i romanistykę w Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała jako poetka w 1915 na łamach czasopisma szkolnego Nasz Łan w Wadowicach. Należała do grupy poetyckiej Czartak. W latach 1938-1939 redagowała regionalne pismo Skawa. Od 1939 w Warszawie.

Opublikowała m.in. zbiory wierszy: Szczęście w cudzym mieście (1925), Erotyki (1926), Żywioł i śpiew (1939), Płomień w cierniach (1947), Wiersze (1957), Pozdrowienie (1969), Śpiew przedwieczorny (1979), Poezje zebrane (1981), a także powieści: Bezrobotni Warszawy (1933), Kobieta zdobywa świat (1939), Lubuskie dziewanny (1967).